ساخت حسگرهای شیمیایی و زیستی برای تعیین داروها و گونه های بیولوژیکی و استفاده از نانوذرات جهت افزایش کارایی آنها

در قسمت اول، امکان استفاده از نانولوله های کربنی برای انتقال داروی ضد سرطان آرتمیزینین مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، ابتدا با استفاده از روش ولتامتری چرخه ای بر روی الکترود کربن شیشه ی اصلاح شده با نانولوله های کربنی، یک منحنی تنظیم برای اندازه گیری آرتمیزینین در ناحیه ی غلظتی 7-10*0/3 تا 5-10 *0/1 مولار به دست آمد. سپس با استفاده از این منحنی تنظیم مقدار آرتمیزینین جذب شده بر روی سطح نانولوله های کربنی قابل حل در آب محاسبه گردید. در مرحله ی بعد از این بخش از تحقیق، اثر سرطان زدایی آرتمیزینین جذب شده بر روی نانولوله های کربنی در مقایسه با آرتمیزینین بدون حضور نانولوله های کربنی بررسی شد. نتایج نشان دادند که نانولوله های کربنی حامل آرتمیزینین در مدت زمان کوتاهتری نسبت به آرتمیزینین (به تنهایی) و با دوز کمتری از دارو منجر به مرگ سلولهای سرطانی می گردند. در ادامه ی این بخش، برهم کنش احتمالی بین داروی آرتمیزینین و dnaی دورشته ای مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان دادندکه آرتمیزینین با نسبت 1:1 و ثابت اتصال m-1 104*02/1 و با مکانیسم محتمل گیرافتادن درون دورشته ی dnaبه این ترکیب متصل می گردد. در قسمت دوم از تحقیق، یک روش امپدانس سنجی برای اندازه گیری هورمون های رشد و فاکتور رشد مشابه با انسولین با استفاده از الکترود طلای اصلاح شده با نانوذرات طلا پیشنهاد شد. ازآنجایی که برهم کنش بین آنتی بادی منوکلونال و آنتی ژن مربوطه اختصاصی می باشد بنابراین برای افزایش حساسیت و انتخاب پذیری روش اندازه گیری، از آنتی بادی تثبیت شده بر روی سطح نانوذرات طلا استفاده گردید. ناحیه ی خطی، حد تشخیص و میزان تمایل آنتی بادی برای اتصال به آنتی ژن در اندازه گیری هورمون رشد انسانی به ترتیب 0/3 تا 0/100 پیکوگرم بر میلی لیتر، 64/0 پیکوگرم بر میلی لیتر، 1011*1/4 لیتر بر مول می باشد. با استفاده از حسگر ایمنی پیشنهادی ناحیه ی خطی و حد تشخیص برای اندازه گیری فاکتور رشد مشابه با انسولین به ترتیب 0/1 تا 0/180 پیکوگرم بر میلی لیتر، 15/0 پیکوگرم بر میلی لیتر گزارش شدند. آنتی بادی ویژه ی فاکتور رشد با ثابت اتصال 1011*17/9 به آن متصل می گردد. در بخش سوم از این تحقیق، یک روش اسپکتروفتومتری براساس وجود برهمکنش بین آلیزارین زرد gg و ایزوکسیکام برای اندازه گیری داروی ایزوکسیکام پیشنهاد شد. استخراج و پیش تغلیظ دارو با استفاده از پلیمرهای دارای قالب مولکولی به منظور افزایش حساسیت و انتخاب پذیری سیستم اندازه گیری انجام گرفت. با استفاده از پیش تغلیظ دارو، مقدار حدتشخیص به 0/1 نانوگرم برمیلی لیتر کاهش می یابد. دربخش چهارم، برای بررسی کاربرد پلیمرهای دارای قالب مولکولی در افزایش انتخاب پذیری و حساسیت حسگرهای الکتروشیمیایی، روش ولتامتری موج مربعی برای اندازه گیری داروی ضد سرطان روتین با استفاده از الکترود خمیر کربنی اصلاح شده با نانولوله های کربنی و پلیمرهای دارای قالب مولکولی مورد استفاده قرار گرفت. اندازه گیری روتین در سه ناحیه ی خطی از 08/0 تا 4/1 میکرومولار (9917/0=2r)، 0/2 تا 0/50 میکرومولار (9962/0=2r) و 0/50 تا 0/160 میکرومولار (9988/0=2r) با حد تشخیص برابر با 05/0 میکرومولار توسط حسگر پیشنهادی، امکان پذیرمی باشد.